Jubilaris Louis Linders, 50 jaar lid
Op 24 juni 2012 werd Millenaar Louis Linders bij het koningschieten van het St. Anthoniusgilde gehuldigd.
Vijftig jaar geleden dus en die dag wilde de gilde overheid niet opgemerkt voorbij laten gaan. In aanwezigheid van zijn kinderen, dochter Henriette en zoon Allouis met hun partners en kinderen en het voltallige gilde werd Louis gehuldigd door staande deken Rien van Haren.
"Een man die niet graag op de voorgrond wil staan, maar er altijd is om hand- en spandiensten te verrichten. Een waardevol lid voor het Beerse gilde en dat al meer dan vijftig jaar", aldus staande deken Rien van Haren.
Louis had als klein "jungske" maar één ideaal: lid worden van het gilde. Het zat in de familie en het gilde met al zijn gebruiken werd hem met de paplepel ingegoten. Zijn vader was lid en voor hem deed hij af en toe boodschappen voor het gilde; de gildebroeders "aanzeggen" dat ze er aan moesten denken op tijd bij de gildebijeenkomst te zijn.
Maar hij wilde meer. Lid worden kon hij nog niet vanwege zijn jonge leeftijd, maar wel mocht hij vanaf zijn 15e jaar meelopen bij optochten als de (enige) tamboer van het gilde. Op zijn 18e werd hij officieel lid.
Louis' mooiste gildemoment was toen hij in het jaar 1992 koning werd. "Eindelijk" was het enige wat hij op dat moment zei. Hij had het ideaal, waar hij van jongs af aan van droomde, bereikt. Op de achterkant van het koningsschild liet hij dan ook graveren: "Al dertig jaar heb ik dit gewild, koning van het gild". In de krant verscheen het onderstaande artikel:
"Louis Linders uit Mill koning St. Athoniusgilde in Beers.
Op zondag 12 juli vond in Beers het jaarlijkse Koningschieten plaats van het St. Anthoniusgilde. Dit jaar kon er een Keizer in het gilde komen, omdat Antoon Smits in 1990 en 1991 Koning was.
Na een plechtige Gildemis en een koffietafel voor de gildebroeders en -zusters werd om 13.30 uu vertrokken naar schietaccommodatie Crotos waar de strijd om de Koningstitel 1992 op de nieuwe kogelvanger plaats zou vinden. Vanwege de regenbuien moest het begin van de strijd worden uitgesteld, maar de aanwezige gildebroeders en -zusters, alsmede de overige belangstellenden, die vooraf gekomen waren om te zien of Toon Smits erin zou slagen zich tot Keizer te schieten, vonden een goed heenkomen in het nieuwe schietverblijf, waar het goed toeven was.
Om ongeveer half drie kon na bevrijding van de bomen en na het lossen van de zogenaamde "Herenscheuten" door Keizer Piet Vergeest en beschermheer Cas de Quay de strijdlosbarsten. Bij het publiek, waaraan 27 schutters en schutsters deelnamen, waaronder enkele zeer jeugdigen, was Leo Theunissen degene die met het 171ste schot de laatste resten van de vogel naar beneden haalde en hiermee de Publieksprijs voor zich opeiste.
Bij de Koningsvogel, welke schijnbaar "uit beter hout gesneden was", duurde de strijd wat langer. Hierbij speelde natuurlijk mee dat Toon Smits Keizer kon worden, maar wederom werd bewezen dat deze titel niet voor het grijpen ligt.
In de negende ronde, met het 193ste schot, was het Louis Linders die na meer dan 27 jaar lid van het St. Anthoniusgilde te zijn geweest, waarbij hij geen enkele keer het Koningschieten had overgeslagen, beslag legde op de Koningstitel 1992, daarmee Toon Smits met een illusie armer achterlatend.
Na de huldiging van de nieuwe Koning met zijn Koningin Betsie, en de uitreiking van de publieksprijs aan Leo Theunissen, werd de dag nog tot ver in de avond doorgebracht in het verblijf, waarna iedereen moe maar voldaan huiswaarts keerde.
Louis Linders zal nu een jaar lang als Koning van het St. Anthoniusgilde het gilde voorop gaan, iets waar hij, stammend uit een echte gildefamilie, jarenlang op heeft moeten wachten."